Ik zie mijzelf als een alleslezer, maar over het algemeen zit ik toch vrij vast aan bepaalde genres: thriller/detective, fantasy en af en toe een (historische) roman. Het leek me daarom leuk om in het kader van de uitdaging "lees eens wat anders in april" ook echt wat anders te lezen. Mede hebban-enthousiasten kwamen al met leuke ideeën, maar ik besloot eerst eens in m'n boekenkast te kijken, lekker dichtbij.

Mijn vergeten boek komt niet in aanmerking, dat is namelijk ook een thriller, maar moet ik dit jaar nog wel lezen! Leuk hoor, die uitdagingen. Zo kom ik m'n boekenkast nog eens door.

Staande voor deze rommelige berg papier, om het eens oneerbiedig te benoemen, leek het even dat ik inderdaad maar weinig genres lees. Een groot deel van de kast wordt ingenomen door Stephen King, gevolgd door J.A. Michener en John Grisham. De Harry Potterboeken zijn ingepikt door m'n dochter, maar beslaan in principe ook een halve plank. Zo lijkt de genrekeuze beperkt, maar dan zijn er de planken met kleinere boekjes en de enkele boeken van een bepaalde schrijver. De jeugdboeken, de boeken over kinderen met een problematische jeugd (Torey L. Hayden), de gedichtenbundels, verhalenbundels en romans. Zelfs literatuur ontbreekt niet. De meeste boeken zijn toch echt gelezen en met plezier. Welk genre ontbreekt er nog?

Even dacht ik erover het mezelf makkelijk te maken door het boekenweekgeschenk te pakken, lekker dun, maar ook Herman Koch staat in de kast en ja.. is gelezen. Help!

Uiteindelijk werd het Out of Afrika van Karen Blizen. Is het een roman? Een feelgood? Geen idee. In elk geval geen genre, dat ik regelmatig lees. Ik heb genoten van de film en na het lezen kan ik Kenia afstrepen op de Landenchallenge-lijst. Kijk, daar is de extra motivatie weer, die deze challenge met zich meebrengt.

Over het boek
Als ik denk aan de film, denk ik aan de eerste zin "I once had a farm in Africa", uitgesproken door Meryl Streep. Dit is ook de eerste zin in het boek, dus tot zover komen film en boek overeen. Maar waar de film zich verder focust op het slechte huwelijk van Karen Blixen en de vriendshap met Denys Finch Hatton, gaat het boek vooral over haar leven op de plantage, de problemen met de koffie en het weer, regelmatige bezoekers en haar relatie met de inheemse bevolking. Pas op de helft van het boek kom ik erachter dat Denys de persoon is, die in de film gespeeld wordt door Robert Redford. Misschien was de film al te ver weggezakt of ben ik gewoon niet zo snel van begrip. Haar man wordt één keer terloops genoemd, bij de laatste aantekeningen, op tweederde van het boek.

Hoe was het?
Het boek is op zich onderhoudend geschreven en ik lees het met plezier. Toch mis ik op den duur de opbouw en spanning. Verhalen lopen door elkaar, het is niet echt een dagboek, dat meer chronologisch zou verlopen.

Tussendoor lees ik het boek In het Museum voor de gelijknamige leesclub. Ook een boek, dat tot een genre behoort dat ik niet vaak lees en éigenlijk ben ik dan wel weer toe aan een spannende thriller of detective (met een paar bloederige moorden ofzo) maar ik besluit toch verder te lezen over de plantage in Kenia, vooral omdat ik bang ben dat ik het boek er anders nooit meer bij zal pakken. Dat zou toch zonde zijn.

Ik ben wel blij dat ik meegedaan heb aan deze challenge. Soms blijf ik misschien teveel hangen in mijn favoriete genres, daar valt ook zoveel in te lezen. Dit was een leuk uitstapje, maar inmiddels staat De Chirurg van Tess Gerritsen alweer klaar op mijn e-reader.